Celem głównym zajęć integracji sensorycznej było dostarczenie dziecku odpowiedniej ilości bodźców sensorycznych, zależnych od dysfunkcji dziecka, w celu poprawy ich odbierania przez ciało, modulacji przez zmysły i lepszej integracji w mózgu, a co za tym idzie poprawy funkcjonowania dziecka w życiu codziennym. W trakcie terapii podczas aktywności ruchowej dostarcza była kontrolowana przez terapeutę ilość bodźców sensorycznych. Przy zastosowaniu odpowiednich technik dążyło się do dostarczenia bodźców o odpowiedniej sile lub wyhamowaniu bodźców, tak żeby dziecko uczyło się reagować na nie w odpowiedni sposób i wytwarzało naturalne i coraz bardziej złożone reakcje adaptacyjne. Dostarczano dziecku wrażenia zmysłowe, które uczyły go odpowiedniego reagowania na nie – to jakie bodźce były dostarczane zależało od potrzeb dziecka.